Stjórnarskráin og við

Stjórnarskráin tryggir okkur ákveðin réttindi eins og að ekki megi gera upp á milli manna vegna trúarskoðana,litarháttar,stjórnmálaskoðana og fl. Það sama á við hvort sem þú ert rík/ur eða fátæk/ur. Þess vegna er það sorglegt að stundum virðist sem þeir sem minna mega sýn, geti étið það sem úti frís. Núna er ég að tala um hreppaflutninga á eldra fólki. Fólk sem hefur verið í sinni sveit frá unga aldri. Nú skal það fara á allt annan stað á landinu,allt í þágu ...einhvers!           Skáldið Bjarni Ásgeirsson orti;  

Musterisins múra

 Marka reginfjöll

Glitvef gróðurskúra 

geislar skreytta höll. 

Gólf hins gróna vallar

grænu flosi prýtt. 

 Hvelfing glæstar hallar

heiðið blátt og vítt.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                 og síðar

Hér er helgur staður 

hér sem lífið grær 

Íslands æskumaður

Íslands frjálsa mær     

    

Lífið er sem sagt ótrúlega miklu miklu meira en  fjárhagsáætlun og bankahrun. Það er engin tilviljun að fólk sem dvalið hefur í tugi ára utanlands,vill gjarnan snúa heim síðustu æviárin.  Þar liggja ræturnar sem toga. Þar er musterið sem við leituðum að. Auðvitað á þetta líka við um þingmenn og ráðherra. munurinn liggur í að nokkrir hafa skammtað sér ríkulegri eftirlaun,vegna þess að þeir gátu það í krafti embættis síns. Stjórnarskráin á að tryggja að allir hafi nóg til hnífs og skeiðar og á þessu þarf að skerpa. Ég get ekki séð réttlæti í að sumir fái margföld lífeyrisréttindi bara vegna þess að þeir unnu vinnuna sína. Sumir segja slælega. Þegar menn og konur fara á eftirlaun, eiga allir að geta lifað síðustu árin með reisn,reisn er sæmir fólki sem skilað hefur ævistarfi til komandi kynslóða.  Þetta ljóð sýnir tign landsins. Sýnum eldra fólki og öryrkjum sama sóma.

                                                                                                          

Athugasemdir

[Jóhann Petersen (IP-tala skráð) 24.10.2010 kl. 12:15]

Þeir sem "stjórna" landinu núna telja að eldri borgarar séu full færir til að borga niður skuldir heimilana. Það er mál bankanna og skuldara, þeir þurfa að semja sín á milli á sanngirnis plani. Það þarf að koma í veg fyrir að lífeyrissjóðir séu notaðir eftir geðþótta stjórnmálamanna. Þeir eiga ekki neinn rétt til að ráðskast með lífeyri landsmanna. Þetta er okkar eign, kannski þarf að skerpa á eignaréttinum? Ég veit ekki hvort að stjórnarskráin verndi þessa eign okkar.

[Guðmundur Gíslason, 24.10.2010 kl. 21:01]

Þeir sem stjórna fara þá villur vegar. Kannski vanta eldri borgurum málsvara, umboðsmann eldriborgara sem getur varið þeirra rétt. Með lífeyrissjóðina þá eru þeir í eigu þeirra sem borga inn í sjóðinn. Auðvitað eiga atvinnurekendur ekki að ráða neinu þar inni. Þeir hafa nú samt tögl og haldir, þar til lífeyriseigendur taka yfir með aðstoð dómsstóla ef annað bregst. Auðvitað vitum við ekkert um hvort þeir væru betur reknir. Eignarrétturinn er skýr í stjórnarskránni. Þetta er sameiginlegur sjóður þeirra sem borga í hann. Framkvæmdarvaldið hefur ekkert yfir honum að segja, þeir munu þó reyna að hafa áhrif.